Single Blog

Scroll down for English.

Maandelijks schrijf ik een blog over wat wij in het westen kunnen leren van ontwikkelingslanden. Zowel in Oeganda als in Peru heb ik gezien dat religie een belangrijke rol speelt. Het is met name voor Oegandezen ondenkbaar om niet in God te geloven. In het westen daarentegen neemt de rol van religie af en lopen kerken leeg. Cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) uit 2012 geven aan dat 46 procent van de volwassen bevolking zichzelf als niet-godsdienstig beschouwde. In Oeganda kan men zich niet voorstellen dat iemand niet gelovig is. Tijdens mijn werkzaamheden in de HIV counseling heb ik zelf ervaren, hoeveel steun en hoop mensen putten uit religie.

Uit onderzoek blijkt dat religie positief geassocieerd is met psychologische gezondheid (Rosmarin et al., 2013) en kwaliteit van leven (Panzini et al., 2011). Verder is religie een beschermende factor in het ontwikkelen van een depressie (Miller et al., 2012) en het plegen van zelfmoord (Huguelet et al., 2007; Moreira-Almeida et al., 2006) (Paz Mosqueiro, Sica da Rocha en Pio de Almeida Fleck, 2015).

Ergens in onze westerse ontwikkeling hebben we afstand genomen van religie en ook met de rituelen die daar deel van uitmaken. Bijvoorbeeld vasten. Vasten vanuit religieuze beweegredenen gebeurt binnen de Islam, het Christendom en de Bahá’í.

Op donderdag 18 juni is het weer zo ver en begint de voor de Moslims heilige maand Ramadan. Dit betekent dat er gevast wordt van dageraad tot zonsondergang: geen eten, geen drinken (óók geen water), niet roken en geen geslachtsgemeenschap. Voor Moslims is de Ramadan een maand van bezinning en reflectie, waarin de relatie met God centraal staat. Daarnaast kan het vasten eigenschappen aanleren als discipline, uithoudingsvermogen en zelfbeheersing. En het draagt bij aan inlevingsvermogen in de armen en vergroot het respect voor de medemens en God.

Geïnspireerd door twee Islamitische vrienden heb ik in juli 2012 voor het eerst enkele dagen “mee gevast” uit nieuwsgierigheid. Dit was voor mij een erg bijzondere ervaring. Allereerst merkte ik dat mijn lichaam veel langer zonder eten en drinken kon dan ik had verwacht. “Wat eten we toch eigenlijk in overvloed” was een gedachte die regelmatig in me opkwam. Daarnaast zorgde het vasten ervoor dat ik de aanwezigheid van eten niet langer als vanzelfsprekendheid zag, maar dankbaar was voor het eten dat er elke dag weer is. Elke avond na zonsondergang, genoot ik dan ook in alle aandacht van mijn eten en drinken. Wat ik niet verwacht had, was de confrontatie met een “leegte” die het vasten letterlijk met zich mee bracht. Een collega POH-GGZ (psycholoog) zei eens over eetbuien en koopverslavingen dat deze gelijk staan aan het “wegpoetsen” van emoties. Tijdens de Ramadan merkte ik echter dat een gewone maaltijd en drinken ook een bepaalde leegte kunnen invullen. Bij het vasten wordt je dus letterlijk op jezelf teruggeworpen.

Ik ben van plan om ook dit jaar enkele dagen mee te vasten en ik kan je aanraden om ook mee te doen (behalve als je ziek, zwanger, reiziger of ongesteld bent). Bovenop de spirituele effecten en bewustwording blijkt drie dagen vasten een positief effect te hebben op het immuunsysteem, doordat het hongergevoel de aanmaak van witte bloedcellen stimuleert (http://www.ninefornews.nl/laat-je-immuunsysteem-volledig-herstellen-door-3-dagen-te-vasten/). Ook goed om te weten: in heel Nederland (en vast ook daarbuiten) worden tijdens de Ramadan Iftars georganiseerd, waar iedereen welkom is om het vasten te doorbreken. Het biedt de gelegenheid om kennis te maken met de Islamitische gemeenschap, een uitzonderlijke gastvrijheid, bijzondere maaltijden en de mogelijkheid tot uitwisseling en om van elkaar te leren!

Deel je reactie of ervaring onderaan deze blog. Dit kan door naar beneden te scrollen en te klikken op “een reactie plaatsen”. Ik kijk er naar uit om deze te lezen!

Every month I write a blog about what we in the western world can learn from developing countries. Both in Uganda and in Peru I saw that religion plays an important role in life. Especially for Ugandan people it is hard to imagine not believing in God. In the Western world however, the role of religion decreases and less and less people go to church. Statistics show that in 2012 46% of the adult population in the Netherlands described themselves as non-religious. In Uganda one could not imagine not being religious. During my work in HIV counseling and testing I experienced how much support and hope people received from their religious believes.

Research shows that religion is positively associated with psychological health (Rosmarin et al., 2013) and quality of life (Panzini et al., 2011). Besides that, religion prevents in developing major depression (Miller et al., 2012) and suicide (Huguelet et al., 2007; Moreira-Almeida et al., 2006) (Paz Mosqueiro, Sica da Rocha and Pio de Almeida Fleck, 2015).

During the process of development in the western world, we seem to have been more and more detached from religion and also from the rituals that are part of them. Here we take fasting as an example. Both in Islam, Christianity and Bahá’í faith, fasting is part of the religious perspective.

On Thursday 18th of June the for Muslims holy month Ramadan will start. Starting from this date Muslims will fast from dawn till sunset: no eating, no drinking (not even water), no smoking and no intercourse. Ramadan is a month of reflection for Muslims, in which the relationship with God has a central place. Besides, fasting can improve discipline and self-control. Also, it contributes to understanding of and empathy to the poor and increases respect for others and God.

Inspired by two Islamic friends I first fasted for some days in July 2012 because of curiosity. It was a very special experience. First, I noticed that my body can be without food and drinks much longer than I thought. “We eat an abundance of food” was a thought that passed my mind regularly in that time. Besides, I did no longer see the availability of food as normality, it made me appreciate my meals more. As a consequence I enjoyed my meals and drinks intensely and with awareness every night after sunset. What I didn’t expect, was the “emptiness” the fasting confronted me with literally. My colleague psychologist once said that binge eating and addictive shopping are ways to get rid of emotions and feel less. During Ramadan I noticed that “normal” meals and drinks can also help filling some empty space within. That means that during fasting you are thrown back to yourself literally.

This year again I plan to fast for some days and I can recommend everyone to participate as well (that is, almost everyone, as you are not supposed to fast if you are ill, pregnant, traveling or in your menstruation). On top of the spiritual effect and increased awareness, fasting appears to have a positive influence on the immune system, because it stimulates the production of white blood cells (http://www.ninefornews.nl/laat-je-immuunsysteem-volledig-herstellen-door-3-dagen-te-vasten/). Also good to know: there will be many places in the Netherlands (and probably beyond), where Iftars will be organized during Ramadan and everyone is welcomed to break fasting. It gives the opportunity to get in touch with the Islamic community, exceptional hospitality, special meals and the possibility to exchange and learn from each other!

Please share your reaction or experience on the bottom of this blog. You can do this by scrolling down and clicking on “een reactie plaatsen”. I’m looking forward to hear from you!

References:

Huguelet, Pl, Mohr, S., Jung, V., Gillieron, C., Brandt, P.Y., Borras, L., 2007. Effect of religion on suicide attempts in outpatients with schizophrenia or schizo-affective disorders compared with inpatients with non-psychotic disorders. Eur. Psychiatry, 22, 188-194.

Miller, L., Wickramaratne, P., Gameroff, M.J., Sage, M., Tenke, C.E., Weissman, M.M., 2012. Religiosity and major depression in adults at high risk: a ten-year prospective study. Am. J. Psychiatry, 169, 89-94.

Moreira-Almeida, A., Lotufo Neta, F., Koenig, H.G., 2006. Religiousness and mental health: a review. Rev. Bras. Psiquiatr., 28, 242-250.

Panzini, R.G., Maganha, C., Rocha, N.S.D., Bandeira, D.R., Fleck, M.P., 2011. Brazilian validation of the quality of life instrument/spirituality, religion and personal beliefs. Rev Saude Publica, 45, 153-165.

Paz Mosqueiro, B., Sica da Rocha, N., Pio de Almeida Fleck, M. (2015). Intrinsic religiosity, resilience, quality of life and suicide risk in depressed inpatients. Journal of Affective Disorders, 179, 128-133.

Rosmarin, D.H., Bigda-Peyton, J.S., Kertz, S.J., Smith, N., Rauch, S.L., Björgvinsson, T., 2013. A test of faith in God and treatment: the relationship of belief in God to psychiatric treatment outcomes. J. Affect. Disord., 146, 441-446